Εισαγωγή

Οι λέξεις "θεμελιώδεις Αρχές" έχουν χρησιμοποιηθεί στονΠροσκοπισμό για να αναφέρονται στα βασικά στοιχεία πάνω σταοποία στηρίζεται η Ενότητα της Κίνησης, δηλαδή ο Σκοπός, οι Αρχές και η Μέθοδος. Έτσι, Ενώ ο Προσκοπισμός προσαρμόζει τα προγράμματα του στις ανάγκες κάθε κοινωνίας, οι θεμελιώδεις Αρχές είναι ο κοινός παρανομαστής που ενώνει την Κίνηση σε όλον τον κόσμο. Αυτές οι θεμελιώδεις Αρχές αναφέρονται στο πρώτο κεφάλαιο του Καταστατικού (CΟnstitutiοn) της Παγκόσμιας Οργάνωσης της Προσκοπικής Κίνησης
(Wοrd Οrganizatiοn οf the Scοut Movement WOSΜ) και χαρακτηρίζει όλες τις Οργανώσεις-μέλη της WOSM.

Η παρούσα διατύπωση των θεμελιωδών Αρχών υιοθετήθηκε από το 26ο Παγκόσμιο Προσκοπικό Συνέδριο, που έγινε στο Μόντρεαλ το 1977, μετά από μια σειρά ετών μελέτης σε παγκόσμιο Επίπεδο. Αντιπροσωπεύει τη μόνη εγκεκριμένη διατύπωση, που έχει γίνει αποδεκτή από 100 και περισσότερα μέλη-οργανώσεις της WOSΜ.

Με τίτλο "Η Προσκοπική Κίνηση", το Κεφάλαιο 1 του Oργανισμού της WOSM, αναφέρει α)τον ορισμό του Προσκοπισμού β)το σκοπό του Προσκοπισμού γ)τις Αρχές του Προσκοπισμού και τη διατύπωσή τους στην Υπόσχεση και το Νόμο και δ)την Προσκοπική μέθοδο. Oλα τα εντός εισαγωγικών μέρη των σελίδων αναφέρονται σε αυτό το , κεφάλαιο, εκτός αν αναφέρεται διαφορετικά.

Ορισμός

Η Προσκοπική Κίνηση ορίζεται ως "εθελοντική μη πολιτική
παιδαγωγική κίνηση για νέους ανθρώπους, ανοικτή σε όλους χωρίς
διάκριση καταγωγής, φυλής ή πίστης, σύμφωνα με το σκοπό, τις
Αρχές και τη Μέθοδο που καθόρισε ο Ιδρυτής, όπως αυτά αναφέρονται παρακάτω".

Πρέπει να σημειωθεί εξ αρχής ότι, δεν είναι δυνατό να εκφράσεις όλα τα στοιχεία της Προσκοπικής Κίνησης με μια ανεξάρτητη διατύπωση.
Η τελευταία φράση Του ορισμού, που δίνεται παραπάνω, το αναγνωρίζει
αυτό και δίνει έμφαση στο γεγονός ότι ο σκοπός, οι Αρχές και η Μέθοδος,
που καθορίστηκαν από τον Robert Baden Powell, τον Ιδρυτή της Προσκοπικής Κίνησης, είναι ένα αναπόσπαστο μέρος του ορισμού. Αυτά θα αναφερθούν με λεπτομέρεια στις παραγράφους που ακολουθούν. Οι λέξεις κλειδιά που χρησιμοποιούνται στον ορισμό - οι οποίες εκφράζουν τα κύρια χαρακτηριστικά της Κίνησης - περιληπτικά εξηγούνται παρακάτω.

Η λέξη Κίνηση σημαίνει μια σειρά από οργανωμένες δραστηριότητες,
που συνεργάζονται για την επίτευξη ενός στόχου.
Μια κίνηση, κατ' αυτόν τον τρόπο, υποδηλώνει και τα δύο.
Ένα στόχο, που πρέπει να επιτευχθεί και μια οργάνωση που να το εξασφαλίσει.

Ο Εθελοντικός χαρακτήρας του Προσκοπισμού δίνει έμφαση στο γεγονός ότι τα μέλη συμμετέχουν σε αυτόν με τη δική τους ελεύθερη θέληση επειδή αποδέχονται τις θεμελιώδεις Αρχές της Κίνησης. Αυτή η επισήμανση αφορά τόσο στους νέους όσο και στους ενήλικους.

Ως παιδαγωγική Κίνηση, ο Προσκοπισμός είναι μη-πολιτικός με την έννοια ότι δεν εμπλέκεται στον αγώνα για εξουσία, κύριο θέμα απασχόλησης των πολιτικών και των κομμάτων. Αυτός ο μη πολιτικός χαρακτήρας αποτελεί καταστατική προϋπόθεση για όλες τις εθνικές οργανώσεις και είναι Βασικό χαρακτηριστικό της Κίνησης. Αυτό βέβαια δε σημαίνει ότι ο Προσκοπισμός είναι τελείως διαχωρισμένος από την πολιτική πραγματικότητα σε κάθε συγκεκριμένη χώρα.
Κατ' αρχήν είναι μια Κίνηση, που αποβλέπει στην ανάπτυξη υπεύθυνων πολιτών.

Αυτή η εκπαίδευση στην πολιτική αρετή, δεν είναι δυνατόν να επιτευχθεί χωρίς ενημέρωση πάνω στις πολιτικές πραγματικότητες μιας χώρας. Κατά δεύτερο λόγο είναι μια Κίνηση η οποία Βασίzεται πάνω σε έναν αριθμό από Αρχές - Θεμελιώδεις νόμους και Αξίες - οι οποίες επιδρούν στη διαμόρφωση των πολιτικών απόψεων των μελών της Κίνησης.

Ο Προσκοπισμός έχει ορισθεί ως παιδαγωγική κίνηση. Αυτό είναι αναμφισβήτητα, το πιο ουσιώδες χαρακτηριστικό και γι' αυτό αναπτύσσεται εκτενώς παρακάτω.

Με την ευρεία έννοια του όρου, εκπαίδευση μπορεί να ορισθεί η διαδικασία, που σκοπεύει στη συνολική ανάπτυξη των δυνατοτήτων του ατόμου.
Ο Προσκοπισμός λοιπόν, πρέπει ξεκάθαρα να διαχωριστεί από μια καθαρά ψυχαγωγική κίνηση, μια εικόνα η οποία τείνει να παρουσιάzεται σε μερικά
μέρη του κόσμου.
Ανεξάρτητα της σπουδαιότητας των ψυχαγωγικών δραστηριοτήτων στον Προσκοπισμό, αυτές θεωρούνται ως μέσο για το σκοπό και όχι ως αυτοσκοπός.

Η Εκπαίδευση πρέπει επίσης να διαχωριστεί από τη διαδικασία απόκτησης συγκεκριμένων γνώσεων ή ικανοτήτων. Όπως ορίστηκε παραπάνω, η εκπαίδευση περιλαμβάνει την ανάπτυξη των δυνατοτήτων του μυαλού "μαθαίνω να γνωρίzω" και την ανάπτυξη της συμπεριφοράς "μαθαίνω να είμαι", ενώ η διαδικασία της απόκτησης συγκεκριμένων γνώσεων και ικανοτήτων είναι γνωστή ως "μαθαίνω
να κάνω". Ενώ και τα δυο αυτά στοιχεία είναι Βασικά για την Κίνηση,
η απόκτηση συγκεκριμένων γνώσεων ή ικανοτήτων είναι ένα μέσο για την επίτευξη του σκοπού και αυτός ο σκοπός, είναι η διαπαιδαγώγηση.

Στα ίδια τα λόγια του Ιδρυτή αναφέρεται "Εδώ, λοιπόν, βρίσκεται ο πιο σημαντικός σκοπός της προσκοπικής εκπαίδευσης - να διαπαιδαγωγήσει,
όχι να καθοδηγήσει, προσέξτε το αυτό, αλλά να διαπαιδαγωγήσει, που σημαίνει να ενθαρρύνει το παιδί να μάθει για τον εαυτό του, με βάση τις δικές του επιθυμίες, τα πράγματα εκείνα τα οποία τείνουν να αναπτύξουν την προσωπικότητά του"(1).

Η λέξη εκπαίδευση, είναι συνήθως συναφής με το σχολικό σύστημα,το οποίο Βεβαίως, είναι μια μορφή εκπαίδευσης. Σύμφωνα με την UNESCO, η εκπαίδευση διακρίνεται σε τρεις μορφές:

. Eπίσημη εκπαίδευση, είναι το ιεραρχικά δομημένο και χρονολογικά
  τοποθετημένο εκπαιδευτικό σύστημα, που αρχίzει από το Δημοτικό
  σχολείο μέχρι το Πανεπιστήμιο.

. Ανεπίσημη εκπαίδευση, είναι μια εφ' όρου zωής διαδικασία στην οποία το
  άτομο αποκτά συμπεριφορές, αξίες, ικανότητες και γνώσεις από την
  καθημερινή εμπειρία και τις εκπαιδευτικές επιδράσεις και πηγές του
  περιβάλλοντός του.

. Μη επίσημη εκπαίδευση, είναι η οργανωμένη εκπαιδευτική δραστηριότητα εκτός
  της καθιερωμένης επίσημης εκπαίδευσης, η οποία στοχεύει να εξυπηρετήσει
  μια καθορισμένη εκπαιδευτική ομάδα και συγκεκριμένους στόχους μάθησης.

Ο Προσκοπισμός ανήκει στον τελευταίο τύπο εκπαίδευσης καθόσον,ενώ λαμβάνει χώρα εκτός του επίσημου εκπαιδευτικού συστήματος,είναι ένα οργανωμένο ίδρυμα, έχει έναν εκπαιδευτικό σκοπό καιαπευθύνεται σε ένα προκαθορισμένο κοινό.

Ο Προσκοπισμός απευθύνεται στους νέους ανθρώπους, είναι κίνηση νέων, όπου
ο ρόλος των ενηλίκων συνίσταται στο να υποστηρίzουν τους νέους στην επίτευξη των σκοπών του Προσκοπισμού. Ενώ υπάρχουν ευρείς τάσεις, που αφορούν τις ομάδες ηλικιών των νέων ανθρώπων στην Κίνηση, δεν υπάρχον ανελαστικοί και άμεσοι κανόνες, που να καθορίzουν αυτό το θέμα.Κάθε εθνική Προσκοπική Οργάνωση καθορίzει τις ομάδες ηλικιών, που της ταιριάzουν.

Ο Προσκοπισμός, είναι ανοικτός σε όλους χωρίς διάκριση καταγωγής,φυλής, τάξης ή πίστης. Έτσι, ένα Βασικό συμπέρασμα για την Κίνηση είναι η αρχή της μη-διάκρισης, με την προϋπόθεση ότι το άτομο αποδέχεται εθελοντικά το Σκοπό του, τις Αρχές και τη Μέθοδο.

Σκοπός της Προσκοπικής Κίνησης

Ο σκοπός μιας κίνησης είναι η αιτία που υπογραμμίζει την ύπαρξή της, αντιπροσωπεύει το στόχο ή το σκοπό της. Ο σκοπός της Προσκοπικής Κίνησης είναι "να συμβάλει στην ανάπτυξη των νέων ώστε να αξιοποιήσουν πλήρως τις σωματικές, διανοητικές,κοινωνικές και πνευματικές τους ικανότητες ως άτομα, ως υπεύθυνοι πολίτες και ως μέλη των τοπικών, εθνικών και διεθνών κοινοτήτων τους" .

Αυτή η διατύπωση του σκοπού υπογραμμίζει τον παιδαγωγικό χαραχτήρα της Κίνησης ο οποίος σκοπεύει στην καθολική ανάπτυξη των δυνατοτήτων του ατόμου. Μια από τις βασικές αρχές της διαπαιδαγώγησης, είναι ότι οι ικανότητες του ανθρώπινου παράγοντα - που ονομάζονται σωματικές, διανοητικές, κοινωνικές και πνευματικές - δε μπορούν να αναπτυχθούν ανεξάρτητα η μια από την άλλη.
Η διαδικασία της ανάπτυξης ενός ατόμου είναι, εξ ορισμού, μια ολοκληρωμένη προσπάθεια.

θα πρέπει να σημειωθεί ότι, η διατύπωση του σκοπού της Προσκοπικής Κίνησης υπογραμμίζει το ότι ο Προσκοπισμός, είναι μόνον ένας από τους τόσους παράγοντες, που συμβάλλουν στην ανάπτυξη των νέων ανθρώπων. Ο Προσκοπισμός, λοιπόν, δεν εννοεί να αντικαταστήσει την οικογένεια, το σχολείο, την εκκλησία και τους άλλους κοινωνικούς φορείς. Έχει δημιουργηθεί για να συμβάλει στη συμπλήρωση της εκπαιδευτικής επίδρασης των φορέων αυτών.

Είναι επίσης σημαντικό να επισημάνουμε ότι, το σκεπτικό του υπεύθυνου πολίτη, το οποίο είναι ένας από τους θεμελιώδεις στόχους του Προσκοπισμού, πρέπει να γίνει κατανοητό με ευρύ περιεχόμενο.

Έτσι, ένα πρόσωπο είναι πρώτα, και κατά κύριο λόγο, ένα άτομο.
Αυτό το άτομο είναι ενσωματωμένο μέσα στην κοινωνία, η οποία είναι μέρος μιας ευρύτερης πολιτικής δομής (κοινότητα, δήμος, νομός, περιφέρεια κλπ.),
η συνολική έκφραση της οποίας είναι το κράτος η η χώρα.
Το τελευταίο, είναι με τη σειρά του μέλος της διεθνούς κοινότητας.
Ένας υπεύθυνος πολίτης πρέπει να ενδιαφέρεται για τα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις του σε σχέση με τις διάφορες κοινότητες, στις οποίες ανήκει.

Οι Αρχές της Προσκοπικής Κίνησης

Οι Αρχές είναι οι θεμελιώδεις νόμοι και τα πιστεύω, τα οποία πρέπει να τηρούνται όταν γίνεται προσπάθεια για την επίτευξη του σκοπού. Αντιπροσωπεύουν έναν κώδικα συμπεριφοράς, ο οποίος χαρακτηρίζει
όλα τα μέλη της Κίνησης Ο Προσκοπισμός βασίζεται σε τρεις γενικές Αρχές,
οι οποίες αντιπροσωπεύουν τους θεμελιώδεις νόμους και τα πιστεύω του.
Αυτές αναφέρονται ως "Καθήκον προς το Θεό", "Καθήκον προς τους άλλους"
και "Καθήκον προς τον εαυτό μας".
Όπως φαίνεται και από την ονομασία τους, η πρώτη αναφέρεται
σχέση του ατόμου με τις Πνευματικές αιτίες της ζωής, η δεύτερη στη
σχέση του ατόμου με την Κοινωνία, στη γενικότερη έννοια του όρου
και η τρίτη στις υποχρεώσεις του ατόμου απέναντι στον εαυτό του.

Καθήκον προς το θεό

Με τον τίτλο "Καθήκον προς το Θεό", η πρώτη από τις παραπάνω
αναφερόμενες Αρχές της Προσκοπικής Κίνησης ορίζεται σαν "εμμονή
στις Πνευματικές αξίες, πίστη στη θρησκεία, που τις εκφράζει και
αποδοχή των υποχρεώσεων, που απορρέουν από αυτή". Πρέπει να σημειωθεί ότι, σε αντίθεση με τον τίτλο, στο κείμενο δε χρησιμοποιείται η λέξη "Θεός",
για να διευκρινιστεί ότι η πρόταση καλύπτει επίσης και θρησκείες οι οποίες δεν είναι μονοθεϊστικές,όπως ο Ινδουισμός ή εκείνες οι οποίες δεν αναγνωρίζουν ένα προσωπικό Θεό, όπως ο Βουδισμός.

Όταν ο Baden Powel ρωτήθηκε πότε εμφανίστηκε η θρησκεία στον Προσκοπισμό
και τον Οδηγισμό, απάντησε: "Δεν έχει εμφανιστεί καθόλου, είναι ήδη εκεί. Είναι ένας θεμελιώδης παράγων, στον οποίο βασίζεται ο Προσκοπισμός και ο Οδηγισμός".(2) Μια προσεκτική ανάλυση των γραπτών του Ιδρυτή, δείχνει ότι
το σκεπτικό της ύπαρξης μιας δύναμης ανώτερης από τον άνθρωπο, είναι βασική στον Προσκοπισμό. Η παιδαγωγική προσέγγιση της Κίνησης στο σύνολό της, στοχεύει στο να βοηθήσει τους νέους να ξεπεράσουν τον υλικό κόσμο και να αναζητήσουν τις πνευματικές αξίες της ζωής.

Καθήκον προς τους άλλους

Με αυτόν το γενικό τίτλο, είναι ομαδοποιημένος ένας αριθμός Βασικών κανόνων συμπεριφοράς της Κίνησης, μια και όλα ασχολούνται με την υπευθυνότητα ενός ατόμου απέναντι στην κοινωνία, στις διάφορες διαστάσεις της. Το καθήκον, λοιπόν, προς τους άλλους ορίζεται ως :

-"Αφοσίωση στη χώρα σου σε αρμονία με την προώθηση της εθνικής και διεθνούς ειρήνης, κατανόησης και συνεργασίας".

-"Συμμετοχή στην ανάπτυξη της κοινωνίας, με αναγνώριση και σεβασμό της ανθρώπινης αξιοπρέπειας και της ανάπτυξης του φυσικού κόσμου".

Η πρώτη πρόταση, που αναφέρθηκε παραπάνω αφορά δυο θεμελιώδη σκεπτικά της Προσκοπικής Κίνησης: αφοσίωση κάποιου στη χώρα του και παγκόσμια φιλία και κατανόηση. Και οι δυο συνδυάζονται σε μια πρόταση για να δείξουν ότι, το σκεπτικό της αφοσίωσης κάποιου στη χώρα του δεν είναι μια στενή, σοβινιστική άποψη, αλλά ένα σκεπτικό το οποίο εξετάζεται μέσα σε μια συγκεκριμένη προοπτική, που πρέπει να εναρμονίζεται με την προαγωγή της ειρήνης, κατανόησης και συνεργασίας σε όλα τα επίπεδα: τοπικά, εθνικά και διεθνή. Αυτή η προσέγγιση αντικατοπτρίζει πιστά τη φιλοσοφία του Ιδρυτή, όταν έγραφε ότι: "θα πρέπει να φροντίσουμε να εμφυσήσουμε τον πατριωτισμό στα αγόρια και στα κορίτσια μας, έναν πατριωτισμό πάνω από τη στενή έννοιά του, η οποία συνήθως σταματά στη χώρα κάποιου, προκαλώντας ζήλια και εχθρότητα στην επικοινωνία με τους άλλους.Ο δικός μας πατριωτισμός, πρέπει να είναι πλατύτερος και ανώτερου είδους, που να αναγνωρίζει το δίκαιο και τη λογική στα επιχειρήματα των άλλων και ο οποίος να οδηγεί τη χώρα μας σε συνεργασία με τα άλλα έθνη του κόσμου. Το πρώτο βήμα για αυτόν το σκοπό είναι η ανάπτυξη της ειρήνης και της καλής θέλησης μέσα ίδια μας τα σύνορα, με το να εκπαιδεύσουμε τους νέους μας και των δύο φύλων, σε αυτήν την πρακτική ως συνήθεια της ζωής τους. Έτσι, οι διαμάχες ανάμεσα στις πόλεις, ανάμεσα στις κοινωνικές τάξεις και ανάμεσα σε περιοχές, δε θα υπάρχουν πια. Και τότε ας διαδώσουμε αυτό το καλό συναίσθημα πέρα από τα σύνορα μας, προς τους γείτονές μας.." (3)

Από την ίδρυσή του, ο Προσκοπισμός έχει προσδώσει μεγάλη σπουδαιότητα στην προαγωγή της αδελφοσύνης και της κατανόησης μεταξύ των νέων όλων των Εθνών. Οι πολλαπλές διεθνείς συγκεντρώσεις των νέων , είναι μονάχα η πιο ορατή παρουσία των μέσων που χρησιμοποιούνται για να επιτύχει αυτός ο στόχος, ο οποίος εμβαθύνετε μέσα από τις καθημερινές δραστηριότητες του Προσκοπικού προγράμματος.

Η δεύτερη πρόταση - "συμμετοχή στην ανάπτυξη της κοινωνίας..."
εκφράζει τη βασική αρχή της υπηρεσίας προς τους άλλους, με ένα περιεκτικό τρόπο. Πρώτον, σύμφωνα με τη φιλοσοφία του Ιδρυτή, η υπηρεσία εκλαμβάνεται με την ευρύτερη έννοιά της, σαν συνεισφορά στην ανάπτυξη της κοινωνίας. Δεύτερον, αυτή η ανάπτυξη δε μπορεί να επιτευχθεί με οποιοδήποτε τίμημα. Πρέπει να βασισθεί πάνω στο σεβασμό της αξιοπρέπειας του ανθρώπου και στην προστασία της φύσης.

Το σκεπτικό της αξιοπρέπειας του ανθρώπου, είναι ένας θεμελιώδης κανόνας συμπεριφοράς της διεθνούς κοινότητας και βασίζεται στην Παγκόσμια Διακήρυξη των Ανθρώπινων Δικαιωμάτων. Αυτό απλά σημαίνει , ότι κάθε ενέργεια που αναλαμβάνεται από τον Προσκοπισμό πρέπει να βασίζεται στο σεβασμό του ανθρώπου.

Το σκεπτικό της ακεραιότητας του φυσικού κόσμου εκφράζει την ιδέα της προστασίας της φύσης, η οποία είχε πάντα θεμελιώδη ρόλο για τον Προσκοπισμό. Τονίζει ότι, η ύπαρξη του ανθρώπινου γένους στη γη και όλοι οι ζώντες οργανισμοί πάνω σε αυτή αποτελούν ένα τραύμα σε οποιοδήποτε μέρος του, έχει επιπτώσεις σε ολόκληρο το σύστημα. Αυτή η άποψη δίνει ιδιαίτερη σημασία στο ότι, στην προσπάθεια της επίτευξης των αναπτυξιακών του στόχων, ο άνθρωπος

δε θα πρέπει να εκμεταλλεύεται τις φυσικές πηγές με τέτοιο τρόπο,που να πλήττει την ισορροπία και την αρμονία του φυσικού κόσμου.

Καθήκον προς τον εαυτό μας

Αυτή Αρχή ορίζεται ως "υπευθυνότητα για την ανάπτυξη τουεαυτού".
Ο προσκοπισμός Βασίζεται όχι μόνο στις Αρχές του"Καθήκοντος προς το
θεό και του '"Καθήκοντος προς τους άλλους" αλλά επίσης και στην Αρχή ότι,
ο άνθρωπος πρέπει να αναλαμβάνει υπευθυνότητα για την ανάπτυξη των δικών
του δυνατοτήτων. Αυτό είναι εξ ολοκλήρου σε αρμονία με τον παιδαγωγικό
σκοπό της Προσκοπικής Κίνησης, της οποίας στόχοι είναι να βοηθήσει το νέο άτομο στην πλήρη ανάπτυξη των δυνατοτήτων του μια διαδικασία η οποία έχει ονομαστεί ως "ξεδίπλωμα'" της προσωπικότητας. Σύμφωνα με αυτό, ο ρόλος της Υπόσχεσης και του Νόμου, είναι θεμελιώδης.

Τήρηση της Υπόσχεσης και του Νόμου

οι παραπάνω αναφερόμενες Αρχές, σε σχέση με τις πνευματικέςκοινωνικές και προσωπικές διαστάσεις, συνιστούν τους θεμελιώδεις κανόνες και Αξίες, πάνω στους οποίους βασίζεται ο Προσκοπισμός.
Κατά συνέπεια το πρόγραμμα όλων των Προσκοπικών οργανώσεων να εξασφαλίζει
το μέγιστο των ευκαιριών για την ανάπτυξη των νέων με βάση αυτές τις Αρχές.

Από την ίδρυση της Κίνησης, το βασικό μέσο για τη διατύπωση αυτών των Αρχών με κατανοητό και ελκυστικό τρόπο για τους νέους ανθρώπους, ήταν η Υπόσχεση και ο Νόμος, τα οποία πρέπει να έχουν όλες οι Προσκοπικές οργανώσεις.

Από την άποψη αυτή η αρχική Υπόσχεση και ο Νόμος που γράφτηκαν από τον Ιδρυτή, αποτελούν χρήσιμες πηγές έμπνευσης που περικλείουν τις θεμελιώδεις Αρχές της Κίνησης. Πρέπει, όμως, να επισημανθεί ιδιαίτερα ότι, αυτή η Υπόσχεση και αυτός ο Νόμος είχαν γραφτεί για τους νέους της Αγγλίας στις αρχές του 20ου Αιώνα. Κάθε εθνική οργάνωση πρέπει να διασφαλίσει, ώστε η Υπόσχεση και ο Νόμος της να διαμορφώνονται σε σύγχρονη γλώσσα υιοθετώντας
τη συγκεκριμένη κουλτούρα και τον πολιτισμό και να παραμένουν πιστοί στις θεμελιώδεις Αρχές.

Με σκοπό να εξασφαλιστεί ότι, αυτή η διαφοροποίηση των εκφράσεων δεν επηρεάzει την ενότητα της Κίνησης και την πίστη στις θεμελιώδεις Αρχές, η Υπόσχεση και ο Νόμος των εθνικών οργανώσεων, όταν αυτοί γράφονται για πρώτη φορά και κάθε φορά που τροποποιούνται, θα πρέπει να έχουν την έγκριση της Παγκόσμιας Οργάνωσης.

Η Προσκοπική Μέθοδος

Μια μέθοδος μπορεί να ορισθεί ως το χρησιμοποιούμενο μέσο ή ταακολουθούμενα βήματα, για την επίτευξη των στόχων. Κάθε φορά που μια Κίνηση έχει έναν αριθμό Αρχών, όπως και η περίπτωση του Προσκοπισμού, η μέθοδος πρέπει να Βασίζεται σε αυτές τις Αρχές.

Η Προσκοπική μέθοδος έχει ορισθεί ως ένα "σύστημα προοδευτικής ατομικής εκπαίδευσης μέσο:

. Της Υπόσχεσης και του Νόμου

. Της εκμάθησης μέσα από την πράξη

1. Aids to Scoutmastership

Robert Baden-Powell, London, n.d.(1919) p.43

2. Religion and the Boy Scout and Girl Guides Movement

An address to the Joint Conference of Commisioners at
High Leigh 1925, Robert Baden-Powell

3. Scouting and Youth Movements
   Robert Baden-Powell, London, 1929, pp. 72-73
   
4. Aids to Scoutmastership
   World Brotherhood Edition, London, 1949, p.90
   
5. Ibid
   1919 edition, p.21
   
6. Scouting for Boys

Robert Baden-Powell, 1908 edition, p.82

7. Rovering to Success

Robert Baden-Powell, 1930 edition, p.181

8. Aids to Scoutmastership

4^th impression, n.d., p.96